طلایه دار

(~.)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت فاعلی

1. فرماندة مقدمة سپاه، رییس جلوداران.
2. هر یک از افراد طلایه.

منابع

• فرهنگ لغت معین