طلل

(طَ لَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. خرابه، نشان به جا مانده از یک خانه یا عمارت ویران.
2. کالبد هر چیزی.

جمع

1. اطلال.

منابع

• فرهنگ لغت معین