ظئر

(ظِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. زن شیردار که بچة دیگری را شیر دهد، دایه.
2. مهربان بر شخص و جز آن.

منابع

• فرهنگ لغت معین