ظرف خوردنی

فارسی

حوزه: [علوم و فنّاوری غذا]

1. نوعی ظرف مواد غذایی که قابل خوردن است.

منابع

«ظرف خوردنی» هم‌ارزِ «edible container»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸