عبث

(عَ بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِم

صفت

1. انجام دادن کاری که فایدة آن نامعلوم باشد.

صفت

1. کار و تلاش بیهوده و بی فایده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

vain

• futile
• absurd