عرض خاص

فارسی

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /عَرَضِ/خاص/

اسم مرکب

عرض‌خاص (منطق)‎

1. هر کلی‌ای که فقط بر حقیقت واحدی عارض شود و خاص او باشد، مانند خندان بودن نسبت به انسان. عرضی خاص. مقابل عرض عام.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن