عزیزدردانه

(~. دُ نِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مرکب

1. مورد علاقه و توجه بسیار پدر و مادر و خویشاوندان، عزیز کرده.

منابع

• فرهنگ لغت معین