عشیره

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /عَشیرِه/

اسم

عشیره

1. مجموعه‌ای از چندین طایفه که با یکدیگر نسبت خویشاوندی، پیوندهای خانوادگی، روابط متقابل، و سکونت‌گاه مشترک دارند. قبیله، خویشان، نزدیکان. عَشیرَة

---

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: tribe phyle eponymy

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین