علت‌العلل

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /علت‌اُلعِلل/

اسم مرکب

علت‌العلل (فلسفه)‎

1. علتی که خود علت ندارد و علت تمام علت‌هاست. علت‌اولی. خداوند.
2. خداوند.

   یا مبدأالمبادی و یا علت‌العلل/ هم مبتدا تویی همه را هم تو منتها. «فیاض لاهیجی»

مترادف‌ها

• علت، علتی، علت‌اولی، علت‌صوری، علت‌غایی، علت‌فاعلی، علت‌ناک

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن