عنت

(عَ نَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. به رنج و دشواری افتادن.
2. هلاک شدن.

(اِم

صفت

1. تباهی، نیستی.

منابع

• فرهنگ لغت معین