عوام

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /عَوامّ/

اسم

عوام

1. (جمع): عامّه ؛ همه مردم.

زبان دیگر

ریشه لغت

• نیاهندوایرانی

آوایش

• /عِو/آم/

قید

عِوام

1. شکل باستانی و قابل تفهیم عوام.

   عِوام ممکن است به دو بخش عِو - آم قابل تجزیه باشد، و اشاره به جنس زنی است که در دور ایستاده است. عِو در این اصطلاح به او در زبان فارسی است.

جستارهای وابسته

• عبدالله‌ بن‌ زبیر بن‌ عوام

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین