غبطه

(غِ یا غَ طِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. غبطة

مصدر لازم

1. رشک بردن بر سعادت و نیکی کسی بدون بدخواهی نسبت به آن شخ

صفت

1. شادمانی، خوشحالی.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

ایتالیایی

اسم

invidia

انگلیسی

grudge

• envy
• envious
• begrudge