غذاخوری بیرون‌بر

فارسی ویرایش

حوزه: [گردشگری و جهانگردی]

  1. نوعی غذاخوری که مشتری می‌تواند از پیش به آن سفارش غذا بدهد و به بیرون ببرد

متـ . رستوران بیرون‌بَر.

منابع ویرایش

«غذاخوری بیرون‌بَر» هم‌ارزِ «takeout»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر دهم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۶۰۰-۶۱۴۳-۳۴-۷