غرا

(غَ رّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. غراء

صفت

1. مؤنث اغر.
2. سفید و روشن و درخشان از هر چیزی.
3. فصیح، بلیغ.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

magniloquent

• magnific
• declamatory