غول

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• قول

ریشه‌ لغت

• عربی

آوایش

• /غِول/

اسم

غول

1. موجودی افسانه‌ای که هیکلی درشت و ترسناک دارد.

   ورا غول خوانند شاهان به نام.....به روز جوانی مرو پیش دام(شاهنامه)

2. آغُل گاو و گوسفند.

صفت

1. آدم درشت و بی‌ریخت.

مثال

1. (عامیانه): غول بی شاخ و دُم: کنایه از شخص درشت اندام و بی‌ریخت.

––––

منابع

• فرهنگ لغت معین