فارسی ویرایش

گونه‌های دیگر نوشتاری ویرایش

ریشه‌ لغت ویرایش

  • عربی

آوایش ویرایش

  • /غِول/

  اسم ویرایش

غول

  1. موجودی افسانه‌ای که هیکلی درشت و ترسناک دارد.
    ورا غول خوانند شاهان به نام.....به روز جوانی مرو پیش دام[۱](شاهنامه)
  2. آغُل گاو و گوسفند.

  صفت ویرایش

  1. آدم درشت و بی‌ریخت.

  مثال ویرایش

  1. (عامیانه): غول بی شاخ و دُم: کنایه از شخص درشت اندام و بی‌ریخت.

––––

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • فرهنگ لغت معین

پانویس ویرایش

  1. در موردی شاهنامه زن جادو را غول می‌نامد، یعنی جنس مؤنث را.