غیب

(غِ یْ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. غایب شدن.

صفت

1. ناپیدا، پنهان.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

vanish

• prescience
• foredknowlege
• evanescence
• divination
• augur
• sibyl
• divine
• delphic
• delphian
• foreknow
• prescient
• geomancy
• sciomacy
• chiromancy
• tiresias