غیبت

(غِ یْ بَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. غیبة

مصدر لازم

1. ناپدید شدن.

(اِم

صفت

1. ناپدیدی، عدم حضور.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

1. غیبة

مصدر لازم

1. بد گفتن پشت سر کسی، عیب کسی را در غیاب وی گفتن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی:absence

• فرانسه:absence

کلمات مرتبط

• غیاب
• غایب

ایتالیایی

اسم

maldicenza

اسم

pettegolezzo

انگلیسی

fadeaway

• absenteeism
• absence
• whispery
• in absentia
• backbite
• time out
• alibi