غیظ

(غِ یْ ظْ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر متعدی

1. به خشم آوردن.

اسم

1. خشم.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

wrath

• viscose
• tantrum
• fury
• dudgeon
• vehemence