فتا

(فَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. فتاء

مصدر لازم

1. جوان شدن.
2. کَرَم کردن.

(اِم

صفت

1. جوانی.
2. کَرَم، جوانمردی.

منابع

• فرهنگ لغت معین