فتوح

(فُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. به دست آمدن غیر منتظرة چیزی.

(اِم

صفت

1. گشایش.
2. گشایش حالی که به سالک در مراحل سلوک دست دهد.

اسم

1. نذر، مال یا چیزی که نذر عارف و سالک کنند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(~.)

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. جِ فتح ؛ پیروزی‌ها، گشایش‌ها.

منابع

• فرهنگ لغت معین