فرح

(فَ رَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. شاد شدن، شادمان گردیدن، مسرور گشتن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

1. Fمتن سیاه

برگردان‌ها

انگلیسی

pleasurable

• bracing