فرقه‌ضاله

فارسی

ریشه لغت

• عربی

آوایش

• /فِرقِه/ضالّهِ/

اسم مرکب

فرقه‌ضاله (باطنی)‎

1. منسوب به ضاله.

   جلال‌الدوله در دل گفت عجیب است که این مرد ملحد باشد و از کیش فرقه ضاله. «خداوند الموت»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن