فرند

(فَ رِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم

1. پرند.
2. جوهر تیغ و شمشیر.
3. نوعی پارچة ابریشمی موج دار.

منابع

• فرهنگ لغت معین