فرنگ

فارسی

ریشه‌ لغت

• فارسی

آوایش

• /فَرنگ/

اسم

فرنگ

1. نام عمومی هر یک از کشورهای اروپا بویژه فرانسه، و گاهی آمریکا.
2. کشور فرانسه که مسکن قوم فرانک (قبیله‌ای از نژاد ژرمن).

زبان دیگر

• بهاری

آوایش

• /فَر/اَنگ/

صفت‌نسبی

1. اشاره به کسی که زبان یا لهجه نامفهوم و گنگ دارد.

   فرنگ ممکن است به دو قسمت فَر | اَنگ قابل تجزیه باشد و به معنی فرد متکلم به زبان فرنگی است.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: stereopticon peep show diorama

منابع

• فرهنگ لغت معین