فرنگی

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /فَرنگی/

صفت‌نسبی

فرنگی

1. منسوب به فرنگ، اروپایی. بیگانه، خارجی، اجنبی.

   فرنگی اصطلاحی بود که در ابتدا به اهل فرانسه اطلاق شده ولی به‌مرور به تمام اروپاییان یا غربی‌ها اطلاق شده و می‌شود.

––––

برگردان‌ها

ترجمه‌ها

• انگلیسی: frankish
• european
• wimble
• wild pansy
• westernization
• vermicelli
• tub
• tomato
• syphilis
• strawberry
• spaghetti
• snap bean
• smalt
• scallion
• prussian blue
• pergola
• pansy
• noodle
• mandoline
• madolin
• macaroni
• leek

• houseleek
• gorsy
• gooseberry
• furze
• endive
• chervil
• belvidere
• belvedere
• bath
• artichoke
• strawberry tree
• stool
• shrub
• pimento
• pavilion
• omelette
• omelet
• madrono
• madrone
• madrona
• ketchup

• field pea
• epsom salt
• chrome
• catsup
• catchup
• bonbon
• summer house
• rigatoni
• november
• madrilene
• april
• psyche knot
• kiosk
• chilisauce
• tortellini
• bloody mary
• acre

منابع

• فرهنگ لغت معین