فر زدن

(فِ. زَ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• فرانسوی

مصدر متعدی

1. آرایش کردن موی سر و ایجاد چین و شکن و تاب با آلات مخصو

صفت

منابع

• فرهنگ لغت معین