فصل الخطاب

(فَ لُ لْ خِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. هر کلام فصیح و روشن که حق رااز باطل جدا کند.
2. کلمة «اما بعد» که خطیب بعد از ذکر مقدمه می‌گوید.

منابع

• فرهنگ لغت معین