فوز

(فُ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

مصدر لازم

1. پیروزی یافتن.
2. رستگار شدن.

(اِم

صفت

1. پیروزی، فتح.
2. رستگا

ریشه

منابع

• فرهنگ لغت معین

اسم

1. فوزه:
2. پوز، گرداگرد دهن.
3. آروغ.

منابع

• فرهنگ لغت معین