فیریدگی

فارسی

ریشه لغت

• ایرانی

آوایش

• /فیریدِگی/

حاصل مصدر

فیریدگی

1. حالت خرامیدن و ناز کردن و تکبر گرفتن.

مترادف‌ها

• فیریده
• فیریدن