قؤش

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• قوش

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /قُش/

اسم

قُش

1. مترادف قوچ در زبان فارسی، ترجیحاً بُز یا گوسفندی که در میان گله بدنبال حریف میگردد تا شاخ به شاخ گردد.

   قؤش آمانه نِه کَسِد.

   قوچ امانش را بریده.

منابع

• فرهنگ شمس