قوش

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• قؤش

ریشه لغت

• ترکی

آوایش

• /قوش/

اسم

قوش

1. از مرغ‌های شکاری دارای نوک خمیده و محکم و پنجه‌های قوی.

---

برگردان‌ها

• فرهنگ لغت معین/فرهنگ شمس

زبان دیگر

ریشه لغت

• بهاری

آوایش

• /قُوش/

صفت

قوش

1. مترادف گنجشک در زبان فارسی.
2. (توهین‌آمیز): مترادف بدکار در زبان فارسی، ترجیحاٌ کونی؛ کونده.