قارت و قورت

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /قارت/قورت/

اسم صوت

قارت‌و‌قورت (گفتگو)‎

1. قاروقور. صدای ناشی از معده یا اسهال، سر و صدای شکم در گویش بهاری.
2. (توهین‌آمیز): لاف و گزاف، سر و صدا، ادعا.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ شمس