قاروقور شکم

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /قاروقور/شکم/

اسم مرکب

قاروقورشکم (گفتگو)‎

1. سر و صدا راه انداختن شکم از شدت گرسنگی یا سوء‌هاضمه.

   شکمش قاروقور می‌کرد. «میرصادقی»

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن