قبله

(قَ لَ یا لِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

1. قبلة

اسم

1. نوعی از مهره که بدان مردان را بند کنند و نیز به جهت دفع چشم زخم بر گردن اسب بندند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(قِ لَ یا لِ)

ریشه‌شناسی

• عربی

1. قبلة

1. جهتی که هنگام نماز خواندن به آن رو می‌کنند.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(قُ لَ یا لِ)

ریشه‌شناسی

• عربی

1. قبلة

اسم

1. بوسه.

منابع

• فرهنگ لغت معین

برگردان‌ها

انگلیسی

hierarch