قراء

(قَ رّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. خوش خوان، نیکو خوانندة قرآن.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(قُ رّ)

ریشه‌شناسی

• عربی

جمع

1. قا

ریشه

منابع

• فرهنگ لغت معین