كاربيت

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• کاربید

ریشه‌ لغت

• انگلیسی

آوایش

• /کار/بِیت/

اسم

کاربیت

1. (شیمی): ترکیب کربن با فلزات مختلف، کربور.
2. جسم جامدی به رنگ سیاه مایل به خاکستری، سخت و بی‌شکل، با بویی شبیه بوی سیر که برای تولید گاز استیلن در جوش‌کاری به‌کار می‌رود.

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن