لاقح

(قِ)

عربی

اسم

(اِ

فارسی

1. آن چه نخل را بدان گشنی د

ریشه‌شناسی

• هندی

1. بادی که ابر پیدا کند و درخت را بارور سازد.
2. آبستن کننده،
3. آبستن شونده.

منابع

• فرهنگ لغت معین