لال

فارسی

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /لال/

صفت نسبی

لال (پزشکی)‎

1. دارای نقص اندام شنوایی و گویایی، یا مغزی که قادر به تکلم نیست؛ گنگ.

صفت

1. برنگ سرخ، سرخ رنگ. لعل.

---

ترجمه
عربى: أخرس آلمانى: stumm انگلیسی: dumb ،mute ايتاليایی: muto كردى: lal روسی: немой ایتالیایی: muto انگلیسی: speechless mute dumb dumfound dumbfound deaf mute mummery harlepuinade dummy

منابع

• فرهنگ بزرگ سخن/ فرهنگ لغت معین