لسان الغیب

(لِ نُ لْ غَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

اسم مرکب

1. آن که اسرار نهانی و پنهان گوید.
2. لقب خواجه شمس الدین محمد حافظ غزل سرای نامی ایران.

منابع

• فرهنگ لغت معین