لوک

فارسی

اسم

1. نوعی شتر کم موی بارکش.

منابع

• فرهنگ لغت معین

لُوکُ :(lowko) در گویش گنابادی یعنی بالای قله کوه ، مثلا میگویند او کجاست و در پاسخ میگویند لوکُهِدی یعنی بالای کوه است.

اسم

1. آن که روی زانو و کف دست راه رود.

منابع

• فرهنگ لغت معین