لر

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتار

• لِر، لُر

ریشه شناسی

• نیاهندوایرانی

آوایش

• [لَر]

اسم

لَر

1. جوی‌آب، آب کند.
2. زیر بغل.
3. لاغر، ضعیف.
4. مراد، مطلب.

صفت

1. ساده‌ دل، سلیم.

ریشه شناسی۲

• آذری

1. به معنی کوه، زبان‌شناسان حدس می‌زنند به زبان لولویی تعلق داشته باشد. اما احتمال نیز می‌هند به زبان کوتی یا زبان مهرانی مربوط باشد.

   در زبان آذری پسوند جمع لَر است مانند باغلر به معنی باغ‌ها یا داغلر به معنی کوهها.

––––

برگردان‌ها

ترجمه
انگلیسی: lar

منابع

• فرهنگ لغت معین
• تاریخ ماد: ISBN 964-445-106-6