لچ

فارسی

گونه‌های دیگر نوشتاری

• لوچ

ریشه لغت

• فارسی

آوایش

• /لُچ/

صفت

لچ

1. لوج: لخت، برهنه، عریان.
2. لُچ :در گویش گنابادی یعنی مکیدن چیزی ، مکیدن سینه یا بدن زن یا آلت تناسلی مرد.
3. لَچ :در گویش گنابادی یعنی تر شدن ، خیس
4. لُچَّ :در گویش گنابادی یعنی برعکس کردن ، به دهان گرفتن

اسم

لَچ

1. چهره، رخ، رخسار.

اسم

لِچ

1. لب مرز، کران.

منابع

• فرهنگ لغت معین