گونه‌ای لک‌لک ایرانی

فارسی

ویرایش

ریشه لغت

ویرایش
  • فارسی

آوایش

ویرایش
  • /لَکْ/لَکْ/

لک‌لک

  1. پرنده‌ای است با پاهای بلند و گردن دراز که در جاهای مرتفع لانه درست می‌کند و خزندگان و حشرات شکار می‌کند؛ لکلکه.
  2. لِکْ لِکْ: در گویش گنابادی یعنی پازدن ، رکاب‌زدن، پیاده‌روی.
  3. سخنان هرزه و یاوه.

مترادف‌ها

ویرایش

––––

برگردان‌ها

ویرایش
ترجمه

منابع

ویرایش
  • فرهنگ لغت معین