مؤتمن

(مُ تَ مِ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت

1. اعتماد کننده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ تَ مَ)

ریشه‌شناسی

• عربی

صفت مفعولی

1. اعتماد کرده شده، امین.

منابع

• فرهنگ لغت معین