ماده مغذی پایدار

فارسی

حوزه: [تغذیه]

1. مادۀ مغذی‌ای که در جریان فراوری و نگهداری کمتر از پانزده درصد آن هدر برود

متـ . مغذی پایدار.

منابع

«مادۀ مغذی پایدار» هم‌ارزِ «stable nutrient»؛ منبع: گروه واژه‌گزینی و زیر نظر غلامعلی حدادعادل، دفتر هفتم، فرهنگ واژه‌های مصوب فرهنگستان، تهران: انتشارات فرهنگستان زبان و ادب فارسی، شابک ‎۹۷۸-۹۶۴-۷۵۳۱-۹۴-۸