فارسی ویرایش

ریشه لغت ویرایش

  • شاهنامه

آوایش ویرایش

  • /مایه/وَر/

  صفت ویرایش

مایه‌ور

  1. آدم ثروتمند، مایه‌دار، گرانمایه، در شاهنامه تلویحاً پادشاه.
    بگیر این سر مایه‌ور جاه او/ ترا زیبد اندر جهان گاه او «شاهنامه»

برگردان‌ها ویرایش

منابع ویرایش

  • شاهنامه