مبتدع

(مُ تَ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. ابداع شده، اختراع شده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ تَ دِ)

1. ابداع کننده، اختراع کننده.
2. بدعت گذارنده.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

(اِ