مثنوی
(مَ نَ)
فارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایشاسم
ویرایش- مزدوج، دو دو، شعر متحدالوزنی که هر یک از ابیات آن دارای قافیة مخصوص به خود باشد.
منابع
ویرایش- فرهنگ لغت معین
پارسی
ویرایشریشهشناسی
ویرایش- از واژهٔ عربی به معنای دوتایی یا دوتا-دوتا.
تلفظ
ویرایشمثنوی /مَثنَوی/
معنی
ویرایش- مثنوی
- قالبی از شعر پارسی است. در این قالب هر بیت دارای قافیه‌ای جداگانه است و به همین دلیل به آن مثنوی (دو تا دو تا)
- گفته می شود.
- ادم از فردوس و از بالای هفت ÷ای ماچان از برای عذر رفت
برگردان‌ها
ویرایش
|
| ویکی‌پدیا مقاله‌ای دربارهٔ مثنوی دارد |