محدث

(مُ دَ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. چیزی که تازه پیدا شده.
2. آن چه در کتاب و سنت و اجماع معروف نباشد.

جمع

1. محدثات.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ حَ دِّ)

1. گردآورنده و بیان کنندة احادیث.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُحَدِّث) سخن گوينده .

عربی

(اِ