محرض

(مُ حَ رَّ)

فارسی

ریشه‌شناسی

• عربی

(اِمف.)

1. آن که از عشق و اندوه گداخته باشد.
2. مرد بر جای مانده که نتواند برخیزد.
3. برانگیخته شده، ورغلانیده.

جمع

1. محرضین.

منابع

• فرهنگ لغت معین

(مُ حَ رِّ)

1. تحریک کننده، ورغلاننده، مشو

جمع

1. محرضین.

منابع

• فرهنگ لغت معین

عربی

(اِ